Wracam do Ciebie raz po raz,
gdy chmurna czerń wisi nad głową.
Bo zawsze znajdziesz dla mnie czas,
bo mogę wierzyć Ci na słowo.
Tak dobrze sprawki moje znasz,
ucieczki cichcem na manowce.
Nieraz gubiłam ludzką twarz,
i nie raz grałam czarną owcę.
Z nadzieją pukam do Twych drzwi,
byś znów wyplątał serce z sieci.
I wiem, choć chmurność ze mnie drwi,
już kosmyk łaski w sercu świeci.

Strona główna
Modlitwy

Do góry