W stosunku do nas




Wyrazy ludzkie nie wystarczą do mówienia o Niej, bo Ona Niepokalana, cała piękna, a wyrazy nasze nie są wolne od niedoskonałości, ani rzeczy stworzone, z których ich znaczenie jest zaczerpnięte nie są bez skazy.
Mowa ludzka ma tylko dopomóc duszy do zbliżenia się do Niej, a Ona sama duszy się coraz jaśniej objawi. Dusza w modlitwie, w częstym a serdecznym z Nią przestawaniu coraz doskonalej ją rozumieć będzie. Jej Bożą niepokalanością się zachwycać, miłością ku Niej rozpłomieniać, aż do całkowitego wyniszczenia siebie.
Nazywamy Ją Matką, ale matka ziemska nie jest wolna od ułomności, skąd też ustawy ludzkie zawierają miejsca o prawach dzieci wobec rodziców; tymczasem ta Matka - to Matka bez skazy. Niepokalana i jakiekolwiek zastrzeżenie ze strony dziecka sprawiłoby Jej słusznie niewymowną przykrość i krzywdę, gdyż zawierałoby przypuszczenie, że nie jest niemożliwy u Niej choćby cień skazy. Owszem Jej oddane dziecię pragnie, by Ona je używała i zużyła, pragnie się dla Niej wyniszczyć.
Upadnie kto w grzech, zabrnie głęboko w nałogi, wzgardzi Bożymi łaskami, nie patrzy już na dobre przykłady innych, nie zwraca uwagi na zbawienne natchnienia i staje się niegodnym dalszych łask. Czy ma już rozpaczać? Nie, przenigdy. Ma bowiem od Boga daną sobie Matkę, która czułym sercem śledzi każdy jego czyn, każde słowo, każdą myśl. Ona nie patrzy na to czy on godny łaski zmiłowania. Ona Matką, tylko Miłosierdzia, więc spieszy, chociaż nawet nie wzywana tam, gdzie najwięcej nędzy w duszach. Owszem, im bardziej dusza zeszpeciła się grzechem, tym bardziej w Niej okazuje się miłosierdzie Boże, którego uosobieniem jest właśnie Niepokalana .
Nazywamy Panią, ale pojęcie to oddala od serca matczynego.
Zwiemy Królową, lecz i tu trzeba by dodać, że to Królowa serc, Królowa miłości. Jej potęga to miłość matczyna .
Niezawodna i niezbita jest prawda o Kościele Katolickim, choć to nie jest jeszcze ogłoszonym, jako dogmat, że Matka Boża jest Pośredniczką wszelkich łask. Prawda ta była już znana w pierwszych wiekach chrześcijańskich lecz nie miała takiego zainteresowania, jak w obecnych czasach.
Niepokalana - to Wszechmoc Prosząca. Każde nawrócenie i uświęcenie jest dziełem łaski, a Ona Pośredniczka - łask wszelkich. Stąd też Ona sama wystarczy, by wszystkie, wszelkie łaski wyprosić i dać.
W objawieniu Cudownego Medalika Św. Katarzyna Laboure widziała promienie spływające z kosztownych pierścieni (znajdujących się) na palcach Niepokalanej. Oznaczają One łaski, którymi Niepokalana hojnie obdarza wszystkich, którzy sobie tego życzą .
Gdyby wszystkie dusze, co przebyły ziemską wędrówkę lub obecnie na ziemi przebywające, mogły się wypowiedzieć, powstałyby nieprzeliczone grube tomy świadczące o działalności Niepokalanej, czułej Matki dusz odkupionych Przenajświętszą Krwią Jej Boskiego Syna. A i te tomy zawierałyby dopiero to tylko, co dusze te zauważyły, jako szczególniejszą łaskę Niepokalanej, gdy tymczasem każda łaska przychodzi na duszę z rąk Pośredniczki wszelkich łask i nie ma chwili, w której by coraz to nowe łaski nie spływały na każdą duszę, łaski oświecenia umysłu, wzmocnienia sił, zachęty do dobrego; łaski zwyczajne i nadzwyczajne, łaski dotyczące bezpośrednio życia doczesnego i uświęcenia duszy.
Dopiero na sądzie Bożym i w niebie dowiemy się, jak czuła ta Matka nasza Niebieska troszczyła się o każdego z nas od zarania, jak troszczy się o każdą duszę, Jej dziecię by ukształtować na wzór Jezusa Jej dziecię Pierworodne.
Pierwowzór świętości Człowieka-Boga
Te i podobne wyjaśnienia jednak, chociażby wznoszone bez końca nie powiedzą jeszcze ani w części tego, co odczuwa dusza Jej miłością trawiona.
Ona doświadcza na sobie, że Niepokalana staje się coraz bardziej jej pod każdym względem i zdaje sobie sprawę, że to dopiero początki poznania Jej i pokochania.
Bezpośrednio z Jej Serca więcej zaczerpniesz wiedzy o Niej i bardziej się Jej miłością rozpalisz, niż ze wszystkich słów ludzkich razem wziętych .

Strona główna
Maryja

Do góry