Cytaty z "Małego Księcia"
Antoine de Saint-Exupery

Dorośli nigdy nie potrafią samodzielnie niczego pojąć i uprzykrzają życie dzieciom, które ciągle muszą im wszystko wyjaśniać.

Dorośli lubią liczby. Kiedy się im opowiada o nowym przyjacielu, nigdy nie pytają o rzeczy najważniejsze. Nigdy nie zastanawiają się: "Jaki jest dźwięk jego głosu? Jakie są jego ulubione zabawy? Czy zbiera motyle?" Pytają za to: "Ile ma lat? Ilu ma braci? Ile waży? Ile zarabia jego ojciec?" I dopiero wtedy mogą uznać, że wiedzą o nim wszystko. Jeśli powiesz dorosłym: "Widziałem piękny dom z różowej cegły, z pelargoniam w oknie i gołębiami na dachu..." - nie są nawet w stanie go sobie wyobrazić. Trzeba im to określić: "Widziałem dom za sto tysięcy franków". Wtedy dopier wykrzykną: "Jaki śliczny dom!!!"

Przykro kiedy przyjaciel popada w zapomnienie. Nie każdemu udaje się zaznać przyjaźni. A ja mógłbym przecież stać się taki sam jak dorośli, których nie interesuje nic poza liczbami.

Ciernie nie służą do niczego, to czysty przejaw złośliwości kwiatów.

Nie wierzę ci! Kwiaty są słabe. Naiwne. Usiłują dodać sobie pewności siebie. Ufają, że dzięki cierniom staną sie groźniejsze.

Znam planete, gdzie mieszka pewnien purpurowy Pan. Nigdy nie udało mu się powąchać kwiatka, popatrzeć na gwiazdę, pokochać kogoś. Jego jedynym zajęciem jest dodawanie. I cały dzień powtarza zupełnie jak ty: "Jestem poważnym człowiekiem! Jestem poważnym człowiekiem!" I mówiąc to nadyma się z dumą. Ale to nie człowiek, lecz grzybek!

Jeśli ukochasz kwiat, który istnieje w jednym egzemplarzu pośród milionów gwiazd, to patrząc na niego czujesz się szczęsliwy.

Świat łez jest bardzo tajemniczy.

Niczego nie zdołałem wówczas pojąć! Powinienem oceniać ją wedłu czynów, nie zaś według słów. Ogarniała mnie swym zapachem i blaskiem. Nie powinienem był nigdy uciekać! Dlaczegoż nie odgadłem czułości ukrytej w jej drobnych podstępach. Kwiaty są tak pełne sprzeczności! Byłem zbyt młody, żeby umieć ją kochać!

Od każdego należy wymagać tylko tego, co może dać. Autorytet opiera się przede wszystkim na rozsądku.

-Co tu robisz?
-Piję.
-Dlaczego pijesz?
-Żeby zapomnieć.
-Żeby zapomnieć co?
-Żeby zapomniec, że mi wstyd.
-Wstyd z jakiego powodu?
-Wstyd, że piję!
"Dorośli są naprawdę bardzo, bardzo dziwni."

-Co to znaczy "oswajać"?
-To znaczy "tworzyć więzi"

Tylko rzeczy oswojone nadają sie do poznania. Ludzie nie dysponują już wystarczającą ilością czasu, żeby coś poznać. Kupują gotowe wyroby u sprzedawców, a ponieważ nie ma sklepów z przyjaciółmi, ludzie już ich utracili.

-Idź popatrzeć na róże. Pojmiesz, że twoja Róża jest jedyna na świecie.

Nie przypominacie w ogóle mojej Róży. Jeszcze nie stałście się niczym. Nikt was nie oswoił i wy nikogo nie oswoiłyście (...) Jesteście piękne, lecz puste. Nie można dla was umrzeć. Oczywiście jakiś zwykły przechodzień mógłby pomyśleć, że moja Róża jest do was podobna. Ale jedynie ona jest ważniejsza od was wszystkich, ponieważ to ją podlewałem. To ją właśnie włożyłem pod klosz. Ją ochraniałem parawanem. To jej narzekań i przechwałek słuchałem, a czasmi milczałem w jej towarzystwie. Bo to moja Róża!!

Jedynie sercem mozna wszystko jasno poznać. To co najważniejsze skrywa się przed wzrokiem.

Już zawsze będziesz odpowiedzialny za to co oswoiłeś.

Tylko dzieci wiedzą czego szukają. Tracą czas na lalkę z szyfonu, która nabiera dla nich znaczenia i jeśli im ją zabrać, płaczą. Mają szczęście.

Doznanie przyjaźni daje wielkie zadowolenie, nawet jeżeli pisana ci śmierć

Dorośli wpadają w wartki pęd czasu, nie pamietając już czego szukają. Machają więc gorączkowo rękami, kręcąc się w kółko.

Na moment znieruchomiał. Nie zapłakał. Upadł łagodnie, jak pada drzewo. Piasek stłumił odgłos upadku.

Dobrze widzi się tylko sercem. Najważniejsze jest niewidoczne dla oczu.”

Wśród ludzi jest się także samotnym.

Jeśli potrafisz dobrze siebie osądzić, będziesz naprawdę mądry.

Słodko jest nocą patrzeć na niebo, gdy kochasz różę, która znajduje się na jednej z gwiazd. Wówczas wszystkie gwiazdy są ukwiecone.

Jesteś odpowiedzialny za swoją różę.

Ludzie hodują tysiące róż w jednym ogrodzie... i nie znajdują w nich tego czego szukają.

Gdy ktoś kocha różę, której jedyny okaz znajduje się na jednej z milionów gwiazd, wystarczy na nią spojrzeć, aby być szczęśliwym. Ale jeżeli baranek zje różę, to tak jakby nagle dla niego wszystkie gwiazdy zgasły

Kwiaty są najpiękniejsze, ale przemijają.

Moja róża jest przemijająca! Dla obrony przed całym światem ma tylko cztery kolce! A ja ją zostawiłem zupełnie samą.

To jest wielka tajemnica. Zarówno dla mnie jak i dla was, którzy kochacie Małego Księcia, cały wszechświat się zmienia w zależności od tego, czy gdzieś, nie wiadomo gdzie, baranek, którego nie znamy, zjadł lub zje różę.

Oswoić to znaczy stworzyć więzy.

Na zawsze ponosisz odpowiedzialność za to co oswoiłeś.

Mowa jest źródłem nieporozumień.

Czy chodzi o dom, czy o gwiazdy, czy o pustynię - to co stanowi ich piękno jest niewidzialne.

Człowiek naraża się na łzy, gdy raz pozwoli się oswoić.

Wszyscy dorośli byli kiedyś dziećmi, ale niewielu z nich pamięta o tym.

Idąc prosto przed siebie, nie można zajść daleko...

Próżni słyszą tylko pochwały.

Gwiazdy świecą po to, żeby każdy mógł pewnego dnia znaleźć swoją.

Na pustyni jest się samotnym. Równie samotnym jest się wśród ludzi.

... gdy się jest bardzo smutnym lubi się zachody słońca.

Powinno się sądzić ludzi wedle czynów, a nie słów.

Dla królów świat jest bardzo uproszczony, wszyscy ludzie są poddanymi.

Wszystkie drogi prowadzą do ludzi.

Gdy się chce być dowcipnym, trzeba czasem skłamać.

Woda nie jest zwykłym płynem. Zrodziła się z marszu pod gwiazdami, ze śpiewu koła, z wysiłku ramion. Jest dobra dla serca jak podarek.

Gwiazdy wydają się każdemu inne. Dla tych, którzy podróżują, gwiazdy są przewodnikami. Dla innych są tylko maleńkimi światełkami. Dla uczonych są problemami. Dla biznesmena złotem. Ale wszystkie te gwiazdy milczą.

Nie trzeba nigdy słuchać róż. Trzeba na nie patrzeć i rozkoszować się ich zapachem.

Jeśli mnie oswoisz, ty będziesz dla mnie jedyny na świecie i ja będę dla ciebie jedyny na świecie.

Nawet w obliczu śmierci przyjemna jest świadomość posiadania przyjaciela.

Byle podmuch wiatru może zgasić lampę - trzeba dobrze uważać.

Strona główna
Cytaty

Do góry