O jedno Cię proszę, Boski Chlebie
jednego tylko łaknę;
dla wszystkich być chlebem w potrzebie
świeżym, pachnącym, którego nie braknie
nigdy nikomu. Każdy niech bierze
tyle, ile zechce, niech kraje.
A ja jak chleb powszedni szczerze
niech się oddaję, rozdaję
hojnie, serdecznie, swobodnie
tam, gdzie potrzeba, gdzie są głodni
Niech wyciągają się do mnie ręce
o każdej porze dnia.
Niech biorą, jedzą co dzień więcej
by siłę i moc mieli, a ja
niech się mnożę jak tamten, który dzielił
na wzgórzu błogosławieństw
w słonecznej Galilei
i wtedy, gdy błagalnie
będą żądać, bo im się należy
Mój chleb niech będzie zawsze świeży
i zawsze dla wszystkich, aby się najedli
Bogiem we mnie jak chlebem powszednim.

(S. Imelda)

Teksty
Strona główna

Do góry