Solemnity of Canonisation of Juan Diego
-the fifth pilgrimage of Pope to Mexico (2002)
The streets of Mexico on the track of the Holy Father.
Before the Solemnity
THIS SITE IS UNDER CONSTRUCTION
--------------------
Uroczystość odbyła się w Bazylice Matki Bożej z Guadalupe w Meksyku. Miliony Meksykańczyków tłumnie wychodzą na ulicę by przywitać Jana Pawła II podczas Jego Piątej Pielgrzymki Apostolskiej do kraju.
Gromadząc się tam bardzo wcześnie, zostali najpierw oprowadzeni po otoczeniu Bazyliki Maryi z Guadalupe, a po przejściu przez kontrolę wysokiego bezpieczeństwa, mający uczestniczyć w uroczystości zostali usadowieni na Placu Ameryki, na zewnątrz Bazyliki około 5. rano, 31 lipca. 12 tys. ludzi o tej godzinie mogło obserwować spektakularną prezentację odwzorowującą Cud z Tepeyac, także dzięki telebimom. Światła neonów i obrazy Juana Diego, i Matki Bożej, znajdowały się na zewnątrz Starej Bazyliki.
Około godziny 7:30 rano pokazano fragmenty wizyt Ojca Świętego do Meksyku. Sceny z wizyt były bardzo poruszające.
Kanonizacja w planach miała trwać 4. godziny. Było to z pewnością wielkie poświęcenie dla pielgrzymów, ale sama obecność Ojca Świętego i entuzjazm panujący w mieście, utrzymywał uczestników uroczystości w motywacji wytrwania.
Potem o 8:00 zgromadzeni mogli ujrzeć Ojca Świętego w papamobile zaczynającego swoją podróż przez Miasto Meksyk do Bazyliki, przez Zocalo (główny plac, gdzie tysiące młodych ludzi zebrało się po nocnym czuwaniu modlitewnym w noc przed kanonizacją) i dalszą trasę podróży. Po tym jak Ojciec Święty opuścił plac, młodzi ludzie zgromadzeni tam powrócili do centrum Zocalo, by śledzić jego dalszą podróż i kanonizację Juana Diego na ogromnym ekranie telewizyjnym.
Gdy papamobile wjechał na Plac Ameryki, tłumowi ludzi udzieliły się wielkie emocje i wielka radość. Przebycie Placu, kiedy to Papież pozdrawiał i błogosławił ludziom tam zgromadzonym, trwało cztery minuty.
-Hymn Watykanu, owacje na przybycie Ojca Świętego.
-Fragment Hymnu "Guadalupana" (refren)
-Fragment Hymnu (zwrotka o św. Juanie Diego)
Msza Święta kanonizacyjna
Msza Św. Kanonizacyjna pod przewodnictwem Papieża rozpoczęła się tuż po godzinie 10.00 czasu miejscowego (17.00 czasu warszawskiego).Fragmenty przemówienia powitalnego prymasa i arcybiskupa Meksyku, kard. Norberto Rivera Carrera:
"Ojcze Święty, wielka radość ogarnia całą naszą Ojczyznę ponieważ łaska Boża spłynęła na nas obficie i błogosławieństwo nawiedziło nas przez Twoją obecność, Ojcze Święty. Pomimo wielu cierpień, jakie znosisz, pomimo wielu duchowych smutków jakie nosisz w sercu, przybyłeś do nas. Najświętsza Maryja Panna z Guadalupe prowadziła Ciebie do nas, abyś mógł tu przybyć. Zgromadziła nas tu miłość do Maryi, miłość do Chrystusa, miłość do Ciebie. Ty Ojcze Święty jesteś wysłannikiem pokoju. Matka Boża objawiła się w tym szczególnym miejscu Juanowi Diego i złączyła miłością lud meksykański. Juan Diego zostanie dziś wyniesiony na Ołtarze, zostanie ogłoszony świętym. Tutaj cała hierarchia Kościoła Amerykańskiego jest obecna i dzisiaj będziemy uczestniczyć w kanonizacji prostego Indianina, który reprezentuje nasz lud, reprezentuje tradycyjny lud tej ziemi. I tutaj poprzez tę kanonizację rozbrzmiewa głos ludzi zamieszkujących naszą ziemię."
Kardynał przypominał także historię ewangelizacji kontynentu, przybycie pierwszych misjonarzy hiszpańskich na tę ziemię. Przypominał historię Orędzia, jakie rozbrzmiewało poprzez wieki z tego miejsca, gdzie Matka Boża objawiła się Juanowi Diego.
"Dziękujemy Ojcze Święty za kanonizację Juana Diego. Przede wszystkim Indianie, przede wszystkim ludzie prości czują się zaszczyceni i szczęśliwy z tego wydarzenia.
Najświętsza Maryja Panna przyniosła nam nadzieję. Ten obraz, który powstał na tilmie Indianina przypomina nam o wielkiej miłości Boga i Maryi do nas. Ojcze Święty, czekamy na twoje słowa, na twoje błogosławieństwo, czekamy na umocnienie ludu meksykańskiego, na umocnienie wszystkich, którzy przybyli tutaj i reprezentują wszystkie kraje całego kontynentu amerykańskiego".
Mowa powitalna Ojca Świętego:
Drodzy Bracia i Siostry, dziękuję Bogu za to, że ponownie mogę być w Meksyku pośród narodu, który noszę w moim sercu. Pośród narodu, który noszę w swoim sercu od czasu mojej pierwszej podróży Apostolskiej, razem z żywym wspomnieniem macierzyńskiego spojrzenia Najświętszej Maryi Panny z Guadalupe. Bywałem już przy innych okazjach w tym świętym miejscu, szczególnie z powodu beatyfikacji Juana Diego i Dziewięciu Męczenników z (fonet.)Tlascala. Dziś prowadzony przez tę samą Bożą Opatrzność przybywam na Wzgórze Tepeyac, na którym Jezus Chrystus, Światło Ludów, zechciał objawić swą zbawczą obecność, u zarania ewangelizacji Ameryki Łacińskiej, za pośrednictwem Najświętszej Maryi Panny, swojej Matki w osobie Indianina Juana Diego, którego dziś wobec całego Kościoła pragnę ogłosić świętym. Z sercem pełnym wdzięczności i radości zapraszam was do uczestnictwa w tej uroczystości na chwałę naszego Boga, który wywyższa pokornych."
Następnie ks. kard. Jose (fonet.)Sareiwa Martin (sprawy Kongregacji ds. Świętych), wraz z Postulatorem podeszli do Ojca Świętego, by prosić Go o kanonizację bł. Juana Diego Cuauhtlatoatzin:
"Ojcze Święty, Święta Matka Kościół prosi Twą Świątobliwość, by wpisał bł. Juana Diego Quauhtlatoatzin do Księgi Świętych, i aby jako taki był czczony przez wszystkich wiernych chrześcijan.
Błogosławiony Juan Diego, nazwany w 1990 roku przez Ojca Świętego "Powiernikiem Matki Bożej z Tepeyac", według dobrze udokumentowanej Tradycji, urodził się w 1474 roku w Cuauhitlan, należącym wówczas do królestwa Texcoco. Pochodził z grupy etnicznej Indian (fonet.)Chichimeka, nazywał się Cuauhtlatoatzin, co w jego ojczystym języku oznacza "Mówiący Orzeł", lub "Ten który rozmawia z orłem". 9 grudnia 1531 roku, gdy pieszo udawał się do Tlatilolco, w miejscu nazwanym Tepeyac, miał objawienie Najświętszej Maryi Panny, która przedstawiła mu się jako Doskonała Najświętsza Maryja, zawsze Dziewica, Matka Prawdziwego Boga. Najświętsza Maryja Panna powierzyła mu misję, by prosić w Jej imieniu biskupa stolicy, franciszkanina Juana de Zumarraga, o wybudowanie świątyni na miejscu objawienia. Jeśli biskup miał nie wysłuchać tej prośby, Najświętsza Maryja Panna przykazała mu, by nadal nalegał.
Następnego dnia w niedzielę Juan Diego ponownie spotkał Hierarchę, który poddał go egzaminowi z doktryny chrześcijańskiej i zażądał obiektywnych dowodów potwierdzających cud. 12 grudnia we wtorek, podczas gdy błogosławiony ponownie udawał się do miasta, znów ukazała mu się Najświętsza Maryja Panna pocieszając go i prosząc go, by wszedł na szczyt góry Tepeyac. I tam zebrał dla Niej kwiaty. Pomimo chłodnej, zimowej pory roku, Juan Diego znalazł na tym pustynnym miejscu przepiękne kwiaty. Zebrawszy kwiaty zawinął je w swój płaszcz i przyniósł je Najświętszej Maryi Pannie, która poleciła mu pokazać je biskupowi jako dowód prawdziwości. Stawiwszy się przed biskupem, błogosławiony rozwinął swój płaszcz, z którego wysypały się kwiaty, a na kanwie płaszcza w niewyjaśniony sposób, ukazał się Wizerunek Najświętszej Maryi Panny z Guadalupe, który od tego momentu stał się duchowym sercem Kościoła w Meksyku.
Błogosławiony powodowany czułym i głębokim nabożeństwem do Matki Bożej, opuścił swych bliskich, swój dom, swoje dobra i swoją ziemię, by za pozwoleniem biskupa rozpocząć życie w skromnym domku, w pobliżu świątyni Pani Nieba. W duchu ubóstwa i pokory, Juan Diego przebył drogę świętości poświęcając wiele czasu na modlitwę, na kontemplację i na pokutę. Posłuszny władzom kościelnym, trzy razy w tygodniu przystępował do Komunii Świętej. W homilii, którą Ojciec Święty wygłosił 6 maja 1990 roku wskazał Ojciec na to, że wieści jakie do nas dotarły o Juanie Diego wysławiają jego chrześcijańskie cnoty, jego prostą wiarę, jego ufność wobec Boga i Maryi, jego miłosierdzie, jego moralną nieskazitelność, jego wolność wobec dóbr i jego ewangeliczne ubóstwo. Prowadząc życie pustelnicze właśnie tu, w okolicy Tepeyac, był przykładem pokory. Juan Diego, człowiek świecki, wierny łasce Boga, cieszył się tak wielkim szacunkiem u swych współczesnych, że ci mówili swym dzieciom: "Niech Bóg was uczyni jak Juana Diego".
W opinii świętości zmarł w 1548 roku. Jego pamięć zawsze złączona z objawieniem Najświętszej Maryi Panny z Guadalupe, przetrwała jednak przez wieki, docierając do całej Ameryki, do Europy i Azji. 9 kwietnia 1990 roku został ogłoszony w obecności Ojca Świętego dekret o świętości jego życia i o kulcie, który od niepamiętnych czasów był oddawany Słudze Bożemu, Juanowi Diego. 6.maja, tego samego roku, w Bazylice Guadalupe Ojciec Święty przewodniczył uroczystości, podczas której Juan Diego został uhonorowany tytułem błogosławionego. Właśnie w tych dniach w diecezji Miasta Meksyku, miał miejsce cud za wstawiennictwem Juana Diego. Wydarzenie to zapoczątkowało drogę, która nas doprowadziła do dzisiejszej uroczystości, którą lud Meksyku i cały Kościół, przeżywa w radości i w głębokiej wdzięczności Bogu i Maryi za to, że na naszej drodze został postawiony Juan Diego, który, jak mawia Ojciec Święty, reprezentuje wszystkich tubylców, którzy przyjęli Ewangelię Jezusa. Ojcze Święty, kanonizacja Juana Diego jest bardzo cennym, niezwykłym darem nie tylko dla mieszkańców Meksyku, ale także dla całego Ludu Bożego."
Następnie Ojciec Święty rozpoczął modlitwę, Litanię do Wszystkich Świętych słowami: "Módlmy się Bracia i Siostry do Boga Ojca Wszechmogącego w komunii z Najświętszą Maryją Panną i ze Wszystkimi Świętymi, aby udzielił nam Światła i wytrwałości w Duchu Świętym, abyśmy mogli jaśnieć światłem Chrystusa, i prośmy za cały Kościół, który dzisiaj pragnie uznać i ogłosić świętość jednego ze swoich synów."
Potem nastąpił uroczysty śpiew Litanii do Wszystkich Świętych, po czym Ojciec Święty przemówił:
"W swojej dobroci wysłuchaj Panie, modlitwy swojego ludu i oświeć nasze umysły światłem Swojego Ducha, aby nasze posługiwanie było miłe Tobie i służyło wzrostowi Twojego Kościoła. Przez Chrystusa, Pana naszego."
Po słowach Papieża większość Obecnych w Bazylice, wypowiedzenie przez Papieża Formuły Kanonizacyjnej, poprzedziło potrząsaniem charakterystycznych grzechotek. Obok tego odezwały się dźwięki indiańskich muszli.
Uroczysta Formuła Kanonizacyjna
-Słowa Ojca Świętego
-Pieśń Maryjna do tanecznego pochodu Indian
-Połowa tej pieśni (lecz w dobrej jakości)
-Śpiew na wniesienie obrazu Juana Diego
Podziękowania za kanonizację złożył Juan Sareiwa Martin, Prefekt Kongregacji ds. Świętych, w towarzystwie głównego Postulatora:
Następnie śpiewano hymn "Chwała na wysokości Bogu", a po tym Papież powiedział:
"Módlmy się: Panie i Boże nasz, który przez pośrednictwo Juana Diego pragnąłeś ukazać swojemu ludowi miłość Najświętszej Maryi Panny z Guadalupe, udziel za wstawiennictwem twojego Pokornego Sługi łaski, abyśmy zawsze byli oddani oraz szli za przykładem Matki Twojego Syna i naszej, wypełniając we wszystkim i zawsze Twoją Świętą wolę. Przez naszego Pana, Jezusa Chrystusa, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego. Bóg przez wszystkie wieki wieków. Amen."
Liturgia Słowa zawierała:
Czytanie z Księgi Syracydesa (Syr 3):
"17 Synu, w sposób łagodny prowadź swe sprawy, a każdy, kto jest prawy, będzie cię miłował. 18 O ile wielki jesteś, o tyle się uniżaj, a znajdziesz łaskę u Pana. 19p Wielu jest wyniosłych i pysznych, lecz On objawia swe tajemnice cichym. 20 Wielka jest bowiem potęga Pana i przez pokornych bywa chwalony. 21 Nie szukaj tego, co jest zbyt ciężkie, ani nie badaj tego, co jest zbyt trudne dla ciebie. 22 O tym rozmyślaj, co ci nakazane, bo rzeczy zakryte nie są ci potrzebne. 23 Nie trudź się niepotrzebnie nad tym, co siły twoje przechodzi - więcej, niż zniesie rozum ludzki, zostało ci objawione. 24 Wielu bowiem domysły ich w błąd wprowadziły i o złe przypuszczenia potknęły się ich rozumy. "Śpiew Psalmu 32 (refren: Szczęśliwy lud wybrany przez Boga):
"32 1 Dawidowy. Pieśń pouczająca. Szczęśliwy ten, komu została odpuszczona nieprawość, którego grzech został puszczony w niepamięć. 2 Szczęśliwy człowiek, któremu Pan nie poczytuje winy, w którego duszy nie kryje się podstęp. 3 Póki milczałem, schnęły kości moje, wśród codziennych mych jęków. 4 Bo dniem i nocą ciążyła nade mną Twa ręka, język mój ustawał jak w letnich upałach. 5 Grzech mój wyznałem Tobie i nie ukryłem mej winy. Rzekłem: Wyznaję nieprawość moją wobec Pana, a Tyś darował winę mego grzechu. 6 Toteż każdy wierny będzie się modlił do Ciebie w czasie potrzeby. Choćby nawet fale wód uderzały, jego nie dosięgną. 7 Tyś dla mnie ucieczką: z ucisku mnie wyrwiesz, otoczysz mnie radościami ocalenia. 8 Pouczę cię i wskażę drogę, którą pójdziesz; umocnię moje spojrzenie na tobie. 9 Nie bądźcie bez rozumu niczym koń i muł: tylko wędzidłem i uzdą można je okiełznać, nie zbliżą się inaczej do ciebie. 10 Liczne są boleści grzesznika, lecz łaska ogarnia ufających Panu. 11 Cieszcie się sprawiedliwi i weselcie w Panu, wszyscy o prawym sercu, wznoście radosne okrzyki!"Czytanie z Pierwszego Listu św. Pawła, Apostoła do Koryntian (1Kor 1):
"26 Przeto przypatrzcie się, bracia, powołaniu waszemu! Niewielu tam mędrców według oceny ludzkiej, niewielu możnych, niewielu szlachetnie urodzonych. 27 Bóg wybrał właśnie to, co głupie w oczach świata, aby zawstydzić mędrców, wybrał to, co niemocne, aby mocnych poniżyć; 28 i to, co nie jest szlachetnie urodzone według świata i wzgardzone, i to, co nie jest, wyróżnił Bóg, by to co jest, unicestwić, 29 tak by się żadne stworzenie nie chełpiło wobec Boga. 30 Przez Niego bowiem jesteście w Chrystusie Jezusie, który stał się dla nas mądrością od Boga i sprawiedliwością, i uświęceniem, i odkupieniem, 31 aby, jak to jest napisane, w Panu się chlubił ten, kto się chlubi.""Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, bo tajemnice Królestwa objawiłeś prostaczkom"-śpiew Alleluja.
Słowa Ewangelii według św. Mateusza (Mt 11):
"25 W owym czasie Jezus przemówił tymi słowami: Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom. 26 Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie. 27 Wszystko przekazał Mi Ojciec mój. Nikt też nie zna Syna, tylko Ojciec, ani Ojca nikt nie zna, tylko Syn, i ten, komu Syn zechce objawić. 28 Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię. 29 Weźcie moje jarzmo na siebie i uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokorny sercem, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych. 30 Albowiem jarzmo moje jest słodkie, a moje brzemię lekkie."
Ta sama Ewangelia została przeczytana także w języku ojczystym Juana Diego-nahuatl.
Holy Father's Homily:
1. I thank you, Father ... that you have hidden these things from the wise and understanding and revealed them to babes; yea, Father, for such was your gracious will" (Mt 11:25-26).Dear Brothers and Sisters, These words of Jesus in today’s Gospel are a special invitation to us to praise and thank God for the gift of the first indigenous Saint of the American Continent.
With deep joy I have come on pilgrimage to this Basilica of Our Lady of Guadalupe, the Marian heart of Mexico and of America, to proclaim the holiness of Juan Diego Cuauhtlatoatzin, the simple, humble Indian who contemplated the sweet and serene face of Our Lady of Tepeyac, so dear to the people of Mexico.
2. I am grateful for the kind words of Cardinal Norberto Rivera Carrera, Archbishop of Mexico City, and for the warm hospitality of the people of this Primatial Archdiocese: my cordial greeting goes to everyone. I also greet with affection Cardinal Ernesto Corripio Ahumada, Archbishop Emeritus of Mexico City, and the other Cardinals, as well as the Bishops of Mexico, of America, of the Philippines and of other places in the world. I am likewise particularly grateful to the President and the civil Authorities for their presence at this celebration.
Today I address a very affectionate greeting to the many indigenous people who have come from the different regions of the country, representing the various ethnic groups and cultures which make up the rich, multifaceted Mexican reality. The Pope expresses his closeness to them, his deep respect and admiration, and receives them fraternally in the Lord’s name.
3. What was Juan Diego like? Why did God look upon him? The Book of Sirach, as we have heard, teaches us that God alone "is mighty; he is glorified by the humble" (cf. Sir 3:20). Saint Paul’s words, also proclaimed at this celebration, shed light on the divine way of bringing about salvation: "God chose what is low and despised in the world ... so that no human being might boast in the presence of God" (1 Cor 1:28,29).
It is moving to read the accounts of Guadalupe, sensitively written and steeped in tenderness. In them the Virgin Mary, the handmaid "who glorified the Lord" (Lk 1:46), reveals herself to Juan Diego as the Mother of the true God. As a sign, she gives him precious roses, and as he shows them to the Bishop, he discovers the blessed image of Our Lady imprinted on his tilma.
"The Guadalupe Event", as the Mexican Episcopate has pointed out, "meant the beginning of evangelization with a vitality that surpassed all expectations. Christ’s message, through his Mother, took up the central elements of the indigenous culture, purified them and gave them the definitive sense of salvation" (14 May 2002, No. 8). Consequently Guadalupe and Juan Diego have a deep ecclesial and missionary meaning and are a model of perfectly inculturated evangelization.
4. "The Lord looks down from heaven, he sees all the sons of men" (Ps 33:13), we recited with the Psalmist, once again confessing our faith in God, who makes no distinctions of race or culture. In accepting the Christian message without forgoing his indigenous identity, Juan Diego discovered the profound truth of the new humanity, in which all are called to be children of God. Thus he facilitated the fruitful meeting of two worlds and became the catalyst for the new Mexican identity, closely united to Our Lady of Guadalupe, whose mestizo face expresses her spiritual motherhood which embraces all Mexicans. This is why the witness of his life must continue to be the inspiration for the building up of the Mexican nation, encouraging brotherhood among all its children and ever helping to reconcile Mexico with its origins, values and traditions.
The noble task of building a better Mexico, with greater justice and solidarity, demands the cooperation of all. In particular, it is necessary today to support the indigenous peoples in their legitimate aspirations, respecting and defending the authentic values of each ethnic group. Mexico needs its indigenous peoples and these peoples need Mexico!
Beloved bothers and sisters of every ethnic background of Mexico and America, today, in praising the Indian Juan Diego, I want to express to all of you the closeness of the Church and the Pope, embracing you with love and encouraging you to overcome with hope the difficult times you are going through.
5. At this decisive moment in Mexico’s history, having already crossed the threshold of the new millennium, I entrust to the powerful intercession of Saint Juan Diego the joys and hopes, the fears and anxieties of the beloved Mexican people, whom I carry in my heart.
Blessed Juan Diego, a good, Christian Indian, whom simple people have always considered a saint! We ask you to accompany the Church on her pilgrimage in Mexico, so that she may be more evangelizing and more missionary each day. Encourage the Bishops, support the priests, inspire new and holy vocations, help all those who give their lives to the cause of Christ and the spread of his Kingdom.
Happy Juan Diego, true and faithful man! We entrust to you our lay brothers and sisters so that, feeling the call to holiness, they may imbue every area of social life with the spirit of the Gospel. Bless families, strengthen spouses in their marriage, sustain the efforts of parents to give their children a Christian upbringing. Look with favour upon the pain of those who are suffering in body or in spirit, on those afflicted by poverty, loneliness, marginalization or ignorance. May all people, civic leaders and ordinary citizens, always act in accordance with the demands of justice and with respect for the dignity of each person, so that in this way peace may be reinforced.
Beloved Juan Diego, "the talking eagle"! Show us the way that leads to the "Dark Virgin" of Tepeyac, that she may receive us in the depths of her heart, for she is the loving, compassionate Mother who guides us to the true God. Amen.
Przed błogosławieństwem na koniec Mszy Papież pozdrowił wszystkich w Bazylice, przed nią zgromadzonych, a także uczestniczących w uroczystości poprzez radio i telewizję. Papież powiedział również:
"W nowym Świętym mamy wspaniały przykład wielkiej pobożności, a równocześnie zakorzenienia w kulturze. Mamy dobrego ucznia Jezusa Chrystusa miłującego Najświętszą Maryję Pannę. Niech on będzie dla was wszystkich wzorem i niech wstawia się za Meksykiem, aby ten był "zawsze wierny"."
Następnie Papież udzielił błogosławieństwa.
-Słowa błogosławieństwa Ojca Świętego
-Fragment piosenki "Amigo" z drogi powrotnej Ojca Świętego
Next page: "Beatification, take leave of Pope and reflections."